போதைப் பொருளின் பாவனையும் இலங்கையின் சமூகத்தின் மீதான அதன் பாதிப்புக்களும்

 

போதைப் பொருளின் பாவனையும் 

இலங்கையின் சமூகத்தின் மீதான அதன் பாதிப்புக்களும்

அறிமுகம்

போதைப்பொருள் பாவனை என்பது வெறும் தனிப்பட்ட பழக்கவழக்கப் பிரச்சினை அல்ல; அது ஒரு தேசத்தின் எதிர்காலத்தையே அச்சுறுத்தும் ஆழமான சமூக நெருக்கடியாகும். இலங்கை, அழகிய இயற்கை வளங்களையும், வளமான கலாச்சாரப் பாரம்பரியத்தையும் கொண்டிருந்தாலும், அண்மைக்காலமாக போதைப்பொருள் கடத்தல் மற்றும் பாவனையின் பிடியில் சிக்கித் தவிக்கிறது. குறிப்பாக, நாட்டின் இளைய சமுதாயம் இலக்காகியுள்ள இந்த நெருக்கடி, குடும்பக் கட்டமைப்பு முதல் தேசியப் பொருளாதாரம் வரை பல மட்டங்களில் பாரிய பதிப்புக்களை ஏற்படுத்தி வருகின்றது. இந்த விரிவான ஆய்வுக் கட்டுரை, இலங்கையில் போதைப்பொருள் பாவனையின் காரணங்கள், அதன் பரந்த சமூக, பொருளாதார, சுகாதார மற்றும் சட்ட ரீதியான பதிப்புக்கள் மற்றும் இந்த அச்சுறுத்தலை எதிர்கொள்ள வேண்டிய அவசியமான உத்திகள் ஆகியவற்றை ஆழமாக ஆராய்கிறது.

போதைப்பொருள் பாவனைக்கான ஆழமான காரணிகள்

இலங்கையில் போதைப்பொருள் பாவனை அதிகரிப்பதற்கு ஒரு தனிப்பட்ட காரணம் இல்லை; மாறாக, இது பல உள்நாட்டு மற்றும் பூகோளக் காரணிகளின் கலவையாகும்.

1. பூகோள அமைவிடத்தின் அச்சுறுத்தல்:

இலங்கை, தெற்காசியாவில் ஒரு முக்கிய கடல்வழி வர்த்தக மையமாக இருப்பதாலும், "பொன் முக்கோணம்" (Golden Triangle) மற்றும் "பொன் பிறை" (Golden Crescent) ஆகிய போதைப்பொருள் உற்பத்திப் பகுதிகளுக்கு அருகாமையில் இருப்பதாலும், கடத்தல் வலையமைப்புகளுக்கு இலகுவான இடைத்தங்கல் மையமாக மாறியுள்ளது. இது உள்ளூர் சந்தைகளுக்குள் போதைப்பொருட்கள் ஊடுருவுவதை இலகுவாக்குகிறது.

2. சமூக மற்றும் பொருளாதார அழுத்தங்கள்:

நீண்டகாலமாக நீடிக்கும் வேலையின்மை, பொருளாதார மந்தநிலை மற்றும் வாழ்க்கைச் செலவு அதிகரிப்பு ஆகியவை இளைஞர்கள் மத்தியில் விரக்தியையும், மன அழுத்தத்தையும் ஏற்படுத்துகின்றன. இந்த மன அழுத்தங்களிலிருந்து தற்காலிகமாக விடுபட அல்லது உடனடி பணம் ஈட்டும் வழிகளைத் தேடி அவர்கள் போதைப்பொருள் பாவனை மற்றும் கடத்தலுக்குள் தள்ளப்படுகிறார்கள்.

3. குடும்பக் கட்டமைப்பின் சிதைவு:

வெளிநாட்டு வேலைவாய்ப்புகளுக்காகப் பெற்றோர்கள் புலம்பெயர்தல், விவாகரத்துகள் மற்றும் குடும்ப வன்முறை போன்றவற்றால் ஏற்படும் குடும்பப் பிளவுகள், இளைய தலைமுறையினருக்குத் தேவையான உளவியல் ஆதரவையும் வழிகாட்டுதலையும் மறுக்கின்றன. இதனால், அவர்கள் புறம்பான குழுக்களின் அழுத்தங்களுக்கு இலக்காகி, போதைப்பொருள் குழுக்களில் சேர்கின்றனர்.

4. விழிப்புணர்வின்மை மற்றும் கலாச்சாரத் தளர்த்தம்:

போதைப்பொருளின் தீங்குகள் குறித்த போதிய கல்வி மற்றும் விழிப்புணர்வு பாடசாலைகள் மற்றும் சமூக மட்டங்களில் இல்லாமை, இளையவர்கள் சோதனை நோக்குடன் பாவனை செய்யத் தூண்டுகிறது. சில சமூக மட்டங்களில், லேசான போதைப்பொருட்களைப் பயன்படுத்துவது ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடியது என்ற தவறான கருத்து நிலவுவதும் ஒரு காரணமாகும்.

சமூகத்தின் மீதான கடுமையான பதிப்புக்கள்

போதைப்பொருள் பாவனையால் ஏற்படும் சமூகப் பதிப்புக்கள் ஆழமானவை மற்றும் பன்முகத்தன்மை கொண்டவை.

1. குற்றச் செயல்களின் பெருக்கம்:

போதைப்பொருளுக்கு அடிமையானவர்கள் தங்கள் பழக்கத்தைத் தொடர்வதற்காகப் பணம் ஈட்டத் திருட்டு, கொள்ளை, வழிப்பறி மற்றும் மோசடி போன்ற குற்றச் செயல்களில் ஈடுபடுகின்றனர். இது சமூகத்தில் அமைதியின்மையையும், பாதுகாப்பின்மை உணர்வையும் அதிகரிக்கச் செய்கிறது. போதைப்பொருள் கடத்தல் மற்றும் விநியோகம் தொடர்பான குழுச் சண்டைகளும் வன்முறைகளும் பொது அமைதிக்குக் குந்தகம் விளைவிக்கின்றன.

2. குடும்பச் சிதைவு மற்றும் வன்முறை:

ஒரு நபர் போதைப்பொருளுக்கு அடிமையாகும்போது, அவரது நிதி ஆதாரம் வற்றிப்போக, குடும்ப வன்முறையும் பொருளாதார நெருக்கடியும் அதிகரிக்கின்றன. பிள்ளைகள் புறக்கணிக்கப்படுவதுடன், அவர்களின் கல்வி மற்றும் எதிர்காலம் கேள்விக்குறியாகிறது. குடும்பத்தின் அடிப்படை நம்பிக்கை சிதைந்து, தலைமுறை தலைமுறையாகத் தொடரும் உளவியல் மற்றும் சமூகப் பாதிப்புகளை இது உருவாக்குகிறது.

3. மனிதவள வீழ்ச்சி மற்றும் இளையோர் பலவீனம்:

போதைப்பொருள் பாவனை இளைஞர்களின் உற்பத்தித் திறனையும், கவனத்தையும் சிதைக்கிறது. உயர்கல்வி மற்றும் வேலைவாய்ப்பில் இருந்து அவர்கள் விலகுவதால், நாட்டின் எதிர்கால மனிதவளம் பாதிக்கப்படுகிறது. இது சமூகத்தின் முதுகெலும்பையே பலவீனப்படுத்துகிறது. போதைப்பொருளுக்கு அடிமையானோர் சமூகத்தால் ஒதுக்கி வைக்கப்பட்டு, மேலும் குற்றச் செயல்களுக்குள் தள்ளப்படும் நிலை உருவாகிறது.

பொருளாதாரச் சுமை மற்றும் அபிவிருத்தித் தடைகள்

போதைப்பொருள் நெருக்கடி இலங்கையின் பொருளாதார ஸ்திரத்தன்மைக்கு ஒரு மறைமுகமான ஆனால் பாரிய அச்சுறுத்தலை ஏற்படுத்துகிறது.

1. உற்பத்தித்திறன் இழப்பு:

போதைப்பொருட்களின் விளைவாக உருவாகும் நோய், ஊனம் அல்லது அகால மரணங்கள் காரணமாக நாட்டின் தொழிலாளர் சக்தி பாதிக்கப்படுகிறது. வேலைக்குச் செல்ல இயலாமை, வேலையில் கவனச்சிதறல், அடிக்கடி விடுப்பு எடுத்தல் போன்ற காரணங்களால் தேசிய உற்பத்தித்திறன் குறைகிறது.

2. சுகாதாரப் பாதுகாப்புக்கான செலவு:

போதைப்பொருள் பாவனைக்கு அடிமையானவர்களைச் சீராக்குதல் மற்றும் அவர்களுக்கு சிகிச்சையளிப்பதற்கான செலவு அரசு மற்றும் தனிநபர் மட்டங்களில் அதிகரிக்கிறது. இதில் போதைப்பொருள் நச்சின் சிகிச்சை, உளவியல் ஆலோசனை மற்றும் போதை ஊசி பாவனையால் ஏற்படும் எயிட்ஸ் (HIV), ஹெபடைடிஸ் போன்ற நோய்களுக்கான நீண்டகால சிகிச்சைச் செலவுகள் அடங்கும்.

3. சட்ட அமலாக்கம் மற்றும் நீதித்துறையின் சுமை:

போதைப்பொருள் தொடர்பான குற்றங்களைக் கையாளும் பொலிஸ், நீதித்துறை மற்றும் சிறைச்சாலைகள் ஆகியவற்றின் மீதான சுமை அதிகரிக்கிறது. குற்றச் செயல்களை விசாரிப்பதற்கும், குற்றவாளிகளைத் தடுத்து வைப்பதற்கும், சீரமைப்பு மையங்களை நடத்துவதற்கும் அரசாங்கம் அதிக நிதி ஒதுக்க வேண்டியுள்ளது. இந்த நிதி, பொருளாதார அபிவிருத்தித் திட்டங்களில் முதலீடு செய்யப்பட வேண்டிய நிதியைக் குறைக்கிறது.

4. சட்டவிரோதப் பொருளாதார வலையமைப்புகள்:

போதைப்பொருள் கடத்தல் மூலம் கிடைக்கும் கருப்புப் பணம், சட்டவிரோதப் பொருளாதாரத்தை வலுப்படுத்துகிறது. இது பணச் சலவை (Money Laundering), ஊழல் மற்றும் சட்டவிரோத முதலீடுகள் போன்றவற்றை வளர்த்து, நாட்டின் நிதி அமைப்பின் நம்பகத்தன்மையைச் சிதைக்கிறது.

சுகாதார மற்றும் உளவியல் பதிப்புக்கள்

போதைப்பொருள் பாவனையின் நேரடி மற்றும் மிகத் தீவிரமான பாதிப்பு மனித ஆரோக்கியத்தின் மீதே விழுகிறது.

1. உடல்நல பாதிப்புகள்:

போதை ஊசிகளைப் பாவிப்பது எயிட்ஸ் மற்றும் ஹெபடைடிஸ் C போன்ற குருதி மூலம் பரவும் நோய்கள் பரவுவதற்கு முக்கியக் காரணியாகிறது. அத்துடன், அதிகப்படியான பாவனையினால் ஏற்படும் திடீர் மரணங்கள் (Overdose), இருதய நோய், சுவாசக் கோளாறுகள் மற்றும் கல்லீரல் பாதிப்புகள் போன்ற நீண்டகால உடல்நலப் பிரச்சினைகளும் ஏற்படுகின்றன.

2. மனநலக் கோளாறுகள்:

போதைப்பொருட்கள் மூளையின் செயல்பாட்டை மாற்றியமைக்கின்றன. இதனால் மனச்சோர்வு (Depression), கவலைக் கோளாறுகள் (Anxiety Disorders), சித்தப்பிரமை (Psychosis) மற்றும் இருமுனை மனநிலைக் கோளாறு (Bipolar Disorder) போன்ற கடுமையான மனநலப் பிரச்சினைகள் ஏற்படுகின்றன. உளவியல் சீரழிவு, தனிநபர் தன்னைச் சமூகத்திலிருந்து துண்டித்துக் கொள்ளவும், தற்கொலை எண்ணங்களை வளர்க்கவும் காரணமாகிறது.

3. பொது சுகாதாரத் துறையின் நெருக்கடி:

போதைப்பொருள் பாவனை தொடர்பான நோயாளிகளின் அதிகரிப்பு, இலங்கையின் சுகாதார அமைப்புகளின் வளங்கள் மற்றும் திறன்களை மேலும் சவாலுக்குள்ளாக்குகிறது. குறிப்பாக, உளவியல் சிகிச்சையாளர்கள் மற்றும் போதை மீட்பு மையங்களின் பற்றாக்குறை இந்த நெருக்கடியை அதிகப்படுத்துகிறது.

தடுப்பு மற்றும் கட்டுப்பாடு உத்திகள்

இலங்கை இந்த நெருக்கடியிலிருந்து மீள, பலதரப்பட்ட, ஒருங்கிணைந்த உத்திகளை உடனடியாகச் செயல்படுத்த வேண்டும்.

1. கடுமையான சட்ட அமலாக்கம் மற்றும் எல்லைக் கட்டுப்பாடு:

சட்ட அமலாக்கப் பிரிவுகள் (பொலிஸ், சுங்கம், கடற்படை) நவீன தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி போதைப்பொருள் கடத்தல் வலையமைப்புகளை முறியடிக்க வேண்டும். எல்லைக் கட்டுப்பாடுகளை பலப்படுத்துவது, சர்வதேச ஒத்துழைப்பை அதிகரிப்பது, கடத்தல்காரர்கள் மற்றும் விநியோகஸ்தர்களைக் கடுமையான தண்டனைக்கு உட்படுத்துவது அத்தியாவசியமாகும்.

2. கல்வி மற்றும் விழிப்புணர்வுத் திட்டங்கள்:

பாடசாலைகள் மற்றும் சமுதாய மட்டங்களில் போதைப்பொருளின் அபாயங்கள் குறித்த கட்டாயக் கல்வித் திட்டங்களை அறிமுகப்படுத்துவது அவசியம். பெற்றோர், ஆசிரியர்கள் மற்றும் சமூகத் தலைவர்களுக்குப் பயிற்சி அளித்து, ஆரம்ப நிலையிலேயே போதைப்பொருள் பாவனையைக் கண்டறியவும், தடுக்கவும் உதவ வேண்டும்.

3. சீரமைப்பு மற்றும் உளவியல் ஆதரவு:

சீரமைப்பு நிலையங்களை அதிகப்படுத்துவதுடன், அவை போதிய மருத்துவ மற்றும் உளவியல் ஊழியர்களுடன் இயங்குவதை உறுதிப்படுத்த வேண்டும். அடிமையாதவர்களைக் குற்றவாளிகளாகக் கருதுவதைத் தவிர்த்து, நோயாளிகளாகக் கருதி, அவர்களுக்கு நீண்டகால சிகிச்சையையும், சமூகத்தில் மீண்டும் இணைவதற்கான உதவிகளையும் வழங்க வேண்டும். வேலைவாய்ப்பு மற்றும் திறன் மேம்பாட்டுப் பயிற்சிகளை வழங்குவது இதன் முக்கிய பகுதியாகும்.

4. சமூக அடிப்படையிலான அணுகுமுறை:

கிராம மட்டத்திலும், நகர்ப்புற குடியிருப்புகளிலும் சமூக அடிப்படையிலான போதைப்பொருள் தடுப்புக் குழுக்களை உருவாக்க வேண்டும். குடும்பங்கள், மதத் தலைவர்கள் மற்றும் உள்ளூர் தொண்டு நிறுவனங்கள் இந்தச் சவாலை எதிர்கொள்ள இணைந்து பணியாற்ற வேண்டும். குறிப்பாக, இளைஞர்களை விளையாட்டுகள், கலைகள் மற்றும் தொழில் பயிற்சி மூலம் ஆக்கபூர்வமான நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுத்துவது அவசியம்.

முடிவுரை

போதைப்பொருள் பாவனையின் அச்சுறுத்தல் இலங்கையின் சமூக, பொருளாதார மற்றும் சுகாதாரக் கட்டமைப்புகளை ஆழமாகப் பாதிக்கும் ஒரு தேசிய அவசர நிலையாகும். இது ஒரு தனிப்பட்ட குடும்பப் பிரச்சினை அல்ல; இது ஒவ்வொரு குடிமகனும், அரசும், சமூகமும் இணைந்து போராட வேண்டிய கூட்டுச் சவாலாகும். இளைய சமுதாயத்தின் எதிர்காலம், நாட்டின் பொருளாதார ஸ்திரத்தன்மை மற்றும் சமூகத்தின் அமைதி ஆகியவை இந்தப் போராட்டத்தில் வெற்றி பெறுவதில்தான் தங்கியுள்ளது.

சட்டத்தை கடுமையாக்குவதுடன், போதைக்கு அடிமையானவர்களுக்கு அனுதாபத்துடன் கூடிய சிகிச்சை மற்றும் உளவியல் ஆதரவை வழங்குவதன் மூலமே இந்தப் பிரச்சினையை நிரந்தரமாகத் தீர்க்க முடியும். போதைப்பொருள் இல்லாத ஆரோக்கியமான இலங்கையை உருவாக்க, அரசாங்கம், கல்வி நிறுவனங்கள், குடும்பங்கள் மற்றும் சர்வதேச பங்காளிகள் ஒருமித்த முயற்சியுடன் செயற்பட வேண்டும். இந்த விரிவான அணுகுமுறையின் மூலம், நாம் போதைப்பொருள் நெருக்கடியிலிருந்து விடுபட்டு, எதிர்கால சந்ததியினருக்காக ஒரு பாதுகாப்பான மற்றும் வளமான நாட்டை உருவாக்க முடியும்.